Bu haftaki blog hatmızda kıç baş parmağında kesif tanıdık Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, değerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çallıkışmaları ile inceleyeceğiz. Kıç anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun sair bölgelerine gereğince henüz kompozitşıktır. Sarrafiyeinç ise ayağın hem yeterince cıvıl cıvıl olan kısmıdır hem de yere aktarma edilen kuvvetin çağ çağ %90’ına denli olan bölümünü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Sarrafiyeparmakta yaşanmış olan her türlü maraz, yevmi ömür kalitesinde vahim bozukluğa yöntem harisabilir. Halluks Valgus; günümüzde gitgide artan bir sıklıkla rastlanan, karışma edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini gelecek derecede kısıtlayan, ayağın estetik görünümünü bozan, dertlı ve iveğen bir kıç temelparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’de Carl Huster tarafından tanılamamlanmış ve birinci parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, lafız valörı itibariyle kıç temelparmağının hariça açılanması olarak nitelendirilmesine rağmen kompleks bir deformitedir. Ayakta mevcut çeşitli patolojileri de yürekermektedir. Sarrafiyeparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi stabilize eden ve motor tabütüvan sağlayan bir tabur intrensek sandık mevla olması sebebi ile özel bir eklemdir. Bir numara parmağın kıç mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli eşya taşıyan strüktürsıdır ve yürüme esnasında optimal desteği sağlamlayabilmesi birinci parmağın kinematiğine kapalıdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Kıç, evrimsel değişiklikler esnasında üs fonksiyonu olan kavrama kabiliyetinin çoğunu yitirmiştir. Fakat bu değişiklikler sonucunda üstelik adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime mevla olarak kalıktır. Antagonisti (bir kasın aksi emeklevini gkalıntı kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, sıklıkla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki omurga nedenin ayakkabı allıkışkanlığı olduğunu destekleyen bir açıklıkştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda uygun nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda peşış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu büyüklükın % 1,9 civarında olduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin sert çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine itikatılmaktadır. Fakat genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayağın pronasyonuna ve kıç ön bölümünün abduksiyonuna ne olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri de halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun sair intrensek nedenleri arasında aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler olaylar kabil nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit kabil romatizmal hastalıklar, başkaca temelparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili kabil henüz seyrek göru¨nen durumlar da skorlabilir. Bazı açıklıkştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok henüz kesif görünmesine uyanıklık çekmişlerdir. Fakat bunun sebebinin genetik intikalten çok hanımefendilerin erkeklere gereğince henüz bir araba sivri uçlu mikro, topuklu ayakkabı giymeleri olduğu düşünülmektedir.